EduMetodyka

Czy wiesz, że szkolenie psa to proces? Polega on na zbudowaniu trwałych fundamentów do których zaliczamy:

– Oswojenie psa z sobą i siebie z psem

– Stworzenie więzi

– Konstrukcja jasnego dla obu stron systemu komunikacji – trzeba się jakoś dogadać.

– Wprowadzenie psa w swój świat i otoczenie czyli przystosowanie zwierzęcia do funkcjonowania w ludzkim środowisku.

– Regularna, nieprzerwana socjalizacja psa z ludźmi i innymi zwierzętami.

– Uczenie psa różnorodnych strategii radzenia sobie z napięciem, zarówno strachem jak i ekscytacją.

– Wprowadzenie elementów posłuszeństwa oraz sportów kynologicznych jako narzędzi behawioralnych w zapewnieniu psu dobrostanu.

– Nieprzerwane utrwalanie i rozwijanie nabytych przez psa i jego przewodnika kompetencji oraz umiejętności.

W przypadku kotów jest analogicznie :

– oswojenie

– zaufanie

– więź

– przystosowanie do środowiska ludzkiego

– zapewnienie potrzeb wynikających z biologii kota

– socjalizacja

– uczenie strategii radzeni sobie z napięciem

– utrwalanie i rozwijanie nabytych komptecji.

Właściciel, opiekun, przewodnik zwierzęcia, rodzina, grupa społeczna.

Na początku każdy kto decyduje się na posiadanie zwierzęcia z formalnego punktu widzenia staje się jego właścicielem. Z czasem, dbając o podstawowe potrzeby czworonoga awansuje do tytułu opiekuna. Jednak dopiero w procesie wzajemnego docierania się ze zwierzęciem i szkolenia staje się jego pełnoprawnym przewodnikiem.

Przewodnikiem jest człowiek spokojny, opanowany, wesoły, charyzmatyczny o płynnych ruchach, dynamiczny, decyzyjny, zarządzający czasem, przestrzenią, aktywnością, zasobami i swobodą zwierzęcia. To ktoś za kim zwierzę chce iść i przy kim lubi po prostu być.

Aby osiągnąć ten efekt niezwykle przydatny w nauce przywołania, chodzenia na luźnej smyczy, stawiamy na rozwój kompetencji miękkich u ludzi względem siebie i swoich zwierząt czyli:

– komunikatywność

– kreatywność

– umiejętność rozwiązywania konfliktów

– samodzielność

– krytyczne myślenie

– motywacja

– asertywność

Nie skazujmy psów i siebie na samotność – uczmy się żyć w społeczeństwie, to jest nam wszystkim potrzebne, wynika to  z naszych potrzeb i biologii.

Pies z racji swojej biologii oraz tego, że jest zwierzęcim udomowionym wchodzi w silne realcje społeczne z ludźmi, jest otwarte na kontakty z innymi zwierzakami, ważne jest jednak to w jaki sposób odbywa się jego socjalizacja, jaka łączy go relacja z opiekunem i czy przewodnik daje mu wsparcie.

Jak wspierać psa lub kota?

Poprzez wsparcie rozumiemy nie tyle pocieszanie psa i przysłowiowe trzymanie za łapkę, co wydanie zwierzęciu przepisu poradzenia sobie z trudną sytuacją, w którym głównym składnikiem jest ruch, komunikacja i odpowiedź na potrzeby psa lub kota.

Dobrostan zwierząt i ludzi – poczujmy wolność!

Na tym pojęciu zbudowana jest cała metodyka naszej pracy. Pojęcie dobrostanu obejmuje wielopłaszczyznowe podejście o tematu zapewnienia zwierzętom dobrego samopoczucia oraz zdrowia (mowa o zdrowiu fizycznym, psychicznym, społecznym).

Dobrostan określany jest przez 5 wolności:

1. Wolność od głodu i pragnienia

   (nawet przekarmione zwierzę może być niedożywione, a to będzie przekładać się na jego zachowanie – dlatego zawsze analizujemy sposób żywienia naszych kursantów).

2. Wolność do dyskomfortu fizycznego i termicznego

   (zawsze służymy doradztwem w kwestii doboru komfortowego sprzętu dla zwierząt, ćwiczenia oraz miejsca treningów dostosowujemy do warunków atmosferycznych).

3. Wolność od bólu, urazów i chorób

   – bardzo wiele schowań określanych mianem niepożądanych jest wyrazem złego samopoczucia zwierzęcia lub stanu chorobowego, w pierwszej kolejności zawsze sugerujemy profilaktykę weterynaryjną oraz regularne badania kontrolne, wyznajemy też zasadę, że podczas choroby, urazu aparatu ruchu, cieczki – treningi są modyfikowane lub przekładane czasie do momentu osiągnięcia zdrowia.

4. Wolność od strachu i bólu psychicznego

   – emocje zwierząt są dla nas kluczowym wyznacznikiem w ocenie przyczyn zachowań oraz tworzenia programów treningowych, uczymy odczytywać emocje zwierząt oraz  jak pracować z nimi.

5. Wolność do prezentowania zachowań naturalnych, zgodnych z biologią, gatunkiem, rasą

   – pokazujemy jak zapewnić zwierzętom odpowiednie środowisko, przestrzeń oraz wskazujemy na to co należy akceptować z czym nie należy walczyć co faktycznie jest zachowaniem wymagającym modyfikacji.

Zaangażowanie, współpraca, wsparcie, dyscyplina

Aby praca szkoleniowa lub behawioralna była skuteczna, niezwykle ważna jest współprac behawiorysty z opiekunami zwierzęcia, oraz ich zaangażowanie w działanie, mające na celu poprawę komfortu życia ich psa lub kota. Zawsze staramy się wspierać i otaczać empatią naszych ludzkich i czworonożnych podopiecznych, nie oceniamy, stajemy z nimi ramię w ramię w walce do dobry nastrój zwierzaka. Jednak robota sama się nie zrobi, pojedyncze spotkania w tygodniu traktujemy jako wskazówkę, instruktaż dla ludzi, wymagana jest dyscyplina opiekunów do codziennej, chociaż 15 minutowej prazy z psem lub kotem  -bez tego nasza praca nie będzie miała sensu.

Niezwykle cenimy sobie współpracę, polegającą na regularnej wymianie informacji o stanie psycho-fizycznym psa, jego postępach, ale również o tym co nie wychodzi – wtedy wspieramy wiedzą , dobrym słowem, podpowiedzią. 

Z doświadczenia wiemy, że najskuteczniejsze szkolenia i terapie behawioralne są u tych zwierząt, których opiekunowie są z nami szczerzy, wzorcujący i wykazujący inicjatywę oraz zaangażowanie.